Benoît Duteurtre, La petite fille et la cigarette, critique néerlandaise, 29 juillet 2005

De beste roman van deze productieve jonge schrijver, die ongeveer één boek per jaar aflevert.

 

In een Kafkaïaans universum begaat een gemeenteambtenaar een faux-pas: hij zet zijn carrière op het spel om een sigaret te roken in het toilet. De maatschappij is in deze nabije toekomst ingericht naar de strengste normen van de anti-tabak lobby, kinderen hebben alle rechten – men moet bijvoorbeeld voor ze opstaan bij plaatsgebrek in het openbaar-vervoer – en de burgemeester probeert de stad leefbaarder te maken door het autoverkeer aan banden te leggen en voetgangersgebieden aan te leggen.
In de rechtspraak worden onschuldigen op vooroordelen veroordeelt, en in het midden-oosten zet een terroristengroep een Martel-Academie op, waarbij gijzelaars hun leven kunnen redden door te zingen en te dansen, uitgezonden op internet. Internautes mogen op hun favoriete kandidaat stemmen.
Roken… dood…
Een geweldig verhaal waarin de hoofdpersoon, die een gelukkig maar een beetje sociaal-onaangepast leven leidt op basis van rust en redelijkheid, zijn overtuigingen niet meer kan overbrengen op de rest van het volk dat hem al berecht heeft voordat de rechter een kans krijgt.

Ik kan me niet voorstellen dat er nog een betere roman uitkomt dit jaar – zelfs al gaan er geruchten dat er een Houllebecq op komst is. De beste franse roman van 2005, dus… samen met Iegor Gran, Jeanne d’arc fait tic-tac…

 

Benoît Duteurtre
La petite fille et la cigarette

Librairie Artheme Fayard, 2005

De la plume de Franseboekenlezer :: 17:56 :: Hier heerst meningnietes!

 

Laisser un commentaire

Ce site utilise Akismet pour réduire les indésirables. En savoir plus sur comment les données de vos commentaires sont utilisées.